-Μαμά βοήθησε με να ανέβω την τσουλήθρα! Βοήθησε με να ανέβω σε αυτή τη μικρή κίτρινη ανηφορίτσα και να τσουλήσω πάλι κάτω! Και μείνε μαζί μου γιατί σε χρειάζομαι… μου αρέσει που διασκεδάζω και εσύ με χαϊδεύεις στην πλατούλα!
Μου αρέσει που είσαι εκεί και μου λες:
-Μπράβο αγάπη μου, μα τι ωραία που τα κατάφερες! Πάμε πάλι; Και μαμά να σου πω κάτι αυτές τις αγκαλιές μην την ξεχάσεις όταν μεγαλώσω… Θα τις έχω ανάγκη και τότε… Αυτές τις αγκαλιές που ξεχειλίζουν ασφάλεια και μου δίνουν θάρρος να γνωρίσω τον κόσμο…
Αγκάλιασε με πάλι μαμά!
Πώς αισθανόμαστε κάθε φορά που στεκόμαστε δίπλα στα πρώτα κατορθώματα των παιδιών μας; Πραγματικά είναι λόγια απερίγραπτου ενθουσιασμού και χαράς. Αυτές οι αγκαλιές, οι τόσο σφιχτές αγκαλιές… Και πόσο σημαντικές είναι. Εκεί που τα λόγια δεν έχουν την ίδια ποιότητα σε σύγκριση με το άγγιγμα. Εκεί που το άγγιγμα είναι τόσο ζεστό και δυνατό… Και μένει για πάντα στη μνήμη μας.
Χρειάζεται λοιπόν αγαπημένοι μας γονείς να γνωρίζουμε πως το χάδι και κυρίως το άγγιγμα συμβάλουν στη δημιουργία ασφαλούς συναισθηματικού δεσμού. Το παιδί από τα πρώτα χρόνια της ηλικίας του χρειάζεται να νιώσει ασφάλεια από τους φροντιστές του. Καθώς με τον καιρό νιώθει περισσότερη ασφάλεια και ο δεσμός γίνεται όλο και πιο ισχυρός, θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση, ώστε να μπορέσει να εξερευνήσει τον κόσμο.
Στο ξεκίνημα αυτής της σημαντικής περιπέτειας για το παιδί, ο γονιός χρειάζεται να παρέχει ελευθερία, ώστε το παιδί να παίξει και να δημιουργήσει. Όσο πιο πολύ messy είναι το παιχνίδι, τόσο πιο πολύ ενισχύεται η αυτοεκτίμηση (το messy play βοηθάει στην ανάπτυξη του εγκεφάλου).
Κάθε φορά που το παιδί χρειάζεται να ενισχυθεί, να ζητήσει μια αγκαλιά, ή ακόμα τις περισσότερες φορές μια θετική ενθάρρυνση ο φροντιστής θα πρέπει να αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο. Το παιδί με αυτόν τον τρόπο θα γνωρίζει πως κάθε φορά που θα αναζητά τον φροντιστή του, αυτός θα προσπαθεί να ανταποκρίνεται κατάλληλα και ανακουφιστικά. Σαφώς καλό είναι να μην ξεχνάμε τα όρια που θα πρέπει να βάζουμε ανάμεσα σε αυτή τη σχέση. Είναι πολύ σημαντικό οι φροντιστές να γνωρίζουν πως τα όρια είναι κατάλληλα προσδιορισμένα, καθώς με αυτόν τον τρόπο η σχέση τους ενισχύεται και δυναμώνει περισσότερο.
Αγαπημένοι μας γονείς, το γνωρίζουμε ότι πολλές φορές όλα αυτά είναι δύσκολα στην πράξη… Όμως χρειάζεται να προσπαθήσουμε να δώσουμε τα κατάλληλα εφόδια στα παιδιά μας και αργότερα, ως ενήλικες να είναι ενισχυμένοι από αυτοεκτίμηση, τόλμη και περιέργεια για τη ζωή. Η ουσιαστική αλληλεπίδραση μαζί τους γίνεται πολύ σημαντική… Ας μην ξεχνάμε, ότι ως φροντιστές είμαστε το ασφαλές τους καταφύγιο. Και θα είμαστε εκεί για να προσφέρουμε πολλές αγκαλιές κάθε φορά που μας έχουνε ανάγκη… Είναι αμοιβαίο άλλωστε!